Vreuger waas alles baeter.

.

Doe zeuks noa det geveul, woea is det geblaeve?
Det haatse toch aan ’t begin van dien laeve
Vreuger toen waas ’t 'r, noe busse ’t kwieët
Blief neet zeuke, det is verleeje tieëd!
.
Ich wins uch allemoal ’n Zalig Oetinj!

.
Waat waas de koffie vreuger lekker! Hae stjong de godganselikke daag op 't fornuus te pruttele en waerdje alsmer zwarter. Doabie waas d'r gloeiendj heit. Oma zaat ongertusse naeve det fornuus aerpele te sjelle. Ze haaj ut aan de veurkantj werm en aan de achterkantj ieskoad. In de wintjer moste wae de pomp aanmake om te kinne koake, wasse en koffezitte. Heit water kwaam auch van 't fornuus, oet eine moeër. 't Fornuus brandje op eierkoale of briekette. Die looge boeëte, jas aan, koalekit pakke en de koaj in. Waat waas 't unne sjoeëne tieëd. Vreuger waas alles veul baeter of neet soms!!

Kerstmis 1993

.

De school stroomt langzaam vol met ouders en kinderen. Ze komen naar de Kerstmusical kijken. In 't dorp Neer zijn veel mensen ongerust. Ook Guido en Yvonne. Ze wonen op Hammermolen en ook zij maken zich zorgen over de Maas. In Borgharen heeft de rivier al 'n recordhoogte bereikt. Op school zitten we te wachten op Tjeu. Zijn huis ligt vlakbij de beek en die beek staat al in z'n tuin. We hebben de musical zonder Tjeu moeten opvoeren. 't Werd 'n hectische Kerst en Nieuwjaar. Velen hebben er 'n trauma aan overgehouden. Ik heb in dat jaar 1993 'n film van 'n uur gemaakt over die overstroming. Ik plaats vandaag, na 15 jaar, 't commentaar van premier Kok en Bisschop Wiertz in m'n blog.

.

Elk nadeel heb z'n voordeel!

.

Vanmiddag heb ik in Maaseik getankt. De benzineprijs lag onder de Euro. Op Internet vond ik dat die nu op 't niveau van 1999 ligt.

.

Schaatsen!

Beste mensen opgelet...
de schaatsen kunnen weer uit het vet
voor hoelang dat weet ik niet
‘t is koud en ik geniet…
van al die mensen op het ijs
ik doe ’t niet mee, voor geen prijs!
.
Ik ga naar de IJzeren Man
kijken of die schaatsers dragen kan.

De eerste Kerstkaart.

Het versturen van kerst- en nieuwjaarsgroeten door middel van kaarten stamt uit de 19e eeuw. De Engelse tekenaar John Callcott Horsley maakte in 1843 de eerste kerstkaart met daarop de tekst: "A Merry Christmas and a Happy New Year to You."

Echter door de opmars van de electronische kerstkaart bezorgt TNT dit jaar 10 miljoen minder kerst- en nieuwjaarskaarten.

.

Herinnering aan vroeger:
Kerstboom
Kaarsjes
En Kerstballen
Een emmer met water
Stond ernaast
Kerstkransjes zelf gebakken
Stille nacht
De herders
Ze hielden de wacht
Hallelujah
Kindeke op aard'
Wat hebben we gezongen!!

De tijd glipt door mijn vingers!

2009 is in aantocht en ook dit jaar vraag ik me af: Moet ik 'n nieuwe blog Har Kierkels 2009 aanmaken? In Har Kierkels 2007 schreef ik daarover 't volgende:.

Waarom doe ik ’t nog?
Dagelijks beginnen zo’n 15.000 internetgebruikers aan ‘n dagboek via internet. Het begin is vaak goed, maar naar mate de tijd vordert, worden de nieuwe updates minder. De meeste weblogs worden amper onderhouden. 90% van de weblogs leiden een sluimerend bestaan. Enige jaren geleden was het de mode dat je een blog moest hebben, en als je dan aan hen vroeg waarom, konden ze de reden niet eens vertellen. De hoofdreden was gewoon omdat iedereen er bijna één had.Webloggen is nog klein, erg klein in de algemene internetwereld. Natuurlijk, voor bloggers en hun lezers lijkt het alsof het stikt van de blogs, maar feitelijk valt dat best wel mee. Sluimerende blogs zijn er altijd al geweest. Net als de ouderwetse homepages die in een weekendje werden gemaakt en nooit meer aangeraakt.Ik ben begonnen toen ik de blog van mijn schoondochter Ivy op internet zag. Ik zag hoe ze er fanatiek mee aan de slag was. Ze kreeg veel comments. De contacten kwamen voornamelijk uit Brazilië en Brazilianen die in Europa leefden. Ik kon de blog niet lezen. Het Braziliaans ben ik niet machtig. Ik ben toen ook, echter zonder, plan aan ‘n weblog begonnen. Met de tijd zag ik een lijn in mijn Blog te voorschijn komen. De actualiteit en het verleden. Sinds die tijd werk ik met verschillende blogs tegelijk. De familie Kierkels heeft me geholpen. Riny en Anny stuurden verhalen, ik plaats ze allemaal. Ook foto’s worden me toegestuurd. Deze Blogs worden nu minder actief, maar ze zijn er en ze blijven er. Omdat dat ik iedere dag nog 10-tallen bezoekers krijg, blijf ik er ook mee doorgaan. Ik wakker af en toe mensen aan om deel te nemen aan mijn blog.De actualiteit hou ik ook bij. ’n One-liner in de Mededelingen werkt goed. Die heb ik nodig om de nodige bezoekers te krijgen. Die bezoekers kunnen misschien iets bijdragen. Ik ben sinds 1 januari bezig in mijn nieuwste blog: Har Kierkels 2007. .

Dat schreef ik toen en veel zaken zijn in die tussentijd veranderd. De mensen bloggen veel minder. De jongeren hyven liever. Ook de belangstelling voor mijn geschrijf en gegoogle wordt minder. Mijn leven verloopt nu veel rustiger, ik maak me minder snel druk om iets. Soms laat ik me toch nog wel eens verleiden even gal te spuiten. Meestal gaat dat over de politiek en 't onderwijs. 'n Dag later lees ik die bijdrage nog 'ns door en verwijder hem weer. Ik denk dan: Har, riet dich neet op, det is neet gezondj! Dus mijn stukjes worden gemoedelijker en gezapiger. De kleinkinderen worden groter. Ze horen er helemaal bij. Ze zijn er gewoon en ze zijn gewoon. De eerste woordjes en stapjes zijn allang achter de rug. Ze zitten niet te wachten op dat sentimenteel geleuter van opa..

Ga ik nu door of niet? Je kunt in 't hoofdmenu Har Kierkels 2009 zien staan, dus ... ik ga nog even door. Ik heb echter 't vermoeden dat 2009 weleens 't laatste jaar kon zijn. Om misverstanden te voorkomen, ik bedoel m'n laatste Blogjaar.

1989. Kerstmaaltijd.

.
Bijna alle kinderen van de H. Harschool staan op dit filmpje. 't Zijn nu eind 20-ers of begin 30-ers. De muziek 'We are the world' gaf toen de verbondenheid aan van alle kinderen met de noodlijdende kinderen in Afrika. Bob Geldof zamelde geld in. De song ' Do they know what is Christmas?' ging over de bittere armoede in Ethiopië. En 'We are the World' riep iedereen op solidair te zijn met de mensen in Afrika. De leerlingen op dit filmpje vieren Kerst Gezamenlijk eten na de musical. Zij weten wel wat Kerstmis is!
Volgens mij was dit de gedachte die ik had bij 't maken van dit filmpje, bijna 20 jaar geleden.
.

Merry Christmas!

.

.

Gemoedelijk!

.

.

In YouTube staat 'n Kerstmusical-filmpje eind 80-er jaren. Ouders, leerkrachten en kinderen zijn daarin bezig met de voorbereiding op de uitvoering. In 't filmpje vind je 'n moment waarop Maria, die klaar was met aankleden, 'n potje gaat schaken met één van de koningen. Voor de wedstrijd geven ze elkaar de hand.

't Verleden komt terug, de 80-er jaren. Ik noem die tijd gemoedelijk. Ook wij zaten na school te schaken. 't Begon allemaal met 'n schooltv-schaakcursus. Mart Criens was de initiatiefnemer en na 'n paar weken zaten na school Mart, Tjeu , Peter Janssen, Geert Görtz en ik te schaken, als je dat zo kunt noemen. Mart was in die tijd lid van de schaakclub in Haelen en heel weinig kinderen en ook leerkrachten in Neer beheersten 't spel.

In die jaren was 't op de H. Hartschool heel gewoon dat oudleerlingen zonder te vragen de school binnen liepen. Je zag danook tijdens 'n musical oudleerlingen achter in de gemeenschapsruimte staan. Tijdens de Carnavalsviering hostten ze mee. Ze hielden nog 'n tijdje contact met hun oude school. Sommigen 'n paar weken, anderen zelfs jaren en wij vonden dat heel gewoon. Ook dat noem ik gemoedelijk. Ook ouders, opa's en oma's waren welkom. Tijdens de pauze zaten gemeentewerkers, geestelijkheid, hulpopa's samen met 't personeel koffie te drinken. Kwam 'n leverancier op de gang voorbij dan liep Tjeu naar de deur met de vraag: Zin in koffie? Gemoedelijker kan't niet.

Jammer genoeg verdween die in de 90-er jaren. De politiek besliste dat 't anders moest in 't onderwijs. 't OBD kwam steeds vaker op bezoek. De gezelligheid verdween. Van alles moest anders en velen met mij zaten te balen tijdens de vergaderingen. Alles moest schriftelijk vastgelegd worden en tot op de dag van vandaag gaan ze daar mee door!

Om wat van die gemoedelijkheid terug te halen, plaats ik hier beneden 't filmpje.

.

Het huis van de Kerstman in Weert.

.

Zondagmiddag komt de Kerstman in Weert aan. Hij arriveert met zijn elfjes op 't station. Daarna trekt hij door de stad om tenslotte op de Nieuwe Markt zijn huis in gebruik te nemen. Tijdens de tocht door Weert verkondigt hij zijn blijde boodschap: Hooo, hoo, ho!

De deken en 't bestuur van de Martinusparochie krijgen nog spijt als haren op hun hoofd. Over een paar jaar is 't echte Kerstverhaal uit Weert verdwenen. De kinderen gaan niet meer naar de kerk om de kerststal te bewonderen, maar naar 't station. Jammer dat ze de kerststal van deken van der Valk op de schroothoop hebben gegooid! Tientallen vrijwilligers werkten zich uit de naad om ieder jaar meer dan 100.000 bezoekers, uit Nederland, België en Duitsland te laten genieten van hun Kerstverhaal. Ook die Kerststal was ver van de werkelijkheid met al die opgezette beesten en levende geiten en schapen in de kerk. Maar toch ... Maria, Jozef en 't Kind zag je er ook. Nu zien we 'n namaak-Sinterklaas met elfjes! 'n Hele verbetering!!!

.

Tijdens 'n persconferentie tekent Burgemeester dhr. Niederer van Weert in ’t bijzijn van ’t PersElfje 't huurcontract voor de tijdelijke residentie van de Kerstman. De Kerstman en zijn Elfjes zijn hier van 14 t/m 28 december dagelijks te bezoeken tussen 13.00 & 16.30 uur.
Zondag 14 december zal de Kerstman met zijn Elfjes om 13.56 uur arriveren per trein.

Busje komt zo!!

.

.

De jeugd van Wilhelmina '08 is trots op hun spelersbus. Op woensdag worden de jeugdspelers thuis opgehaald om naar de trainingen gebracht te worden. Vanaf woensdag 3 december zal voor de eerste keer gereden gaan worden. Lukas zit in de voorste rij, derde van links.

Pakjesavond!

.

De jongens, daar horen ook Anne en Isabella bij, vierden op de Twijnderstraat pekskesaovondj. Anne was ondanks de koorts toch gekomen. Aan 't einde van 't heerlijke avondje viel ze op de bank in slaap. Tot 't volgend jaar, Sint.

Sinterklaas.

.

.

Op zoek naar Anne en .....gevonden!

December.

.

..

December heeft veel dagen waarop je verplicht gelukkig moet zijn. Je mag je niet eenzaam of ongelukkig voelen. Tenzij er iets heel ergs gebeurd is. Maar gewoon een rotdag hebben of je ongelukkig voelen, dat kan niet. Bovendien moet je na elke feestdag uitgebreid vertellen hoe gezellig en leuk ’t was. Wat je van Sinterklaas hebt gekregen en wat je allemaal met Kerst en Nieuwjaar hebt gedaan.
Ook ik laat me in deze maand meeslepen en raak in feeststemming. Zo’n kerstboom is toch wel leuk en vuurwerk is ook wel gezellig. Je kunt ‘t nou eenmaal niet ontlopen. Dus deze decembermaand wordt voor mij weer ‘n echte gelukkigsmaand, zoals alle vorige decembermaanden.

Niet alleen lichamelijk ...

.

... ook geestelijk zit de klad erin. Voor de gewoonste zaken die ik vroeger met de ogen dicht kon, heb ik nu de hulp van Frank nodig. Ik bedoel problemen met de computer. Ik weet dat ik in de 80-er en 90er jaren vaak voor collega's en bekenden problemen moest oplossen. Via de telefoon kon ik hun vertellen welk DOS-commando ze moesten opstarten en wat ze moesten intikken. Ik herinner me nog letterlijk de laatste zin die ik dan uitsprak: "Druk nu op F10, kies 3 en hij doet 't weer!"
Maar soms word ik toch nog 'ns geraadpleegd en m'n gevoel van eigenwaarde krijgt weer 'n injectie..

Er zijn soms van die dagen

dat mijn brein maar half werkt.

Ik download gegevens

maar vergeet ze op te slaan.

Recente data zijn verdwenen

en vraag me niet waarheen!

Dan delete ik mijn geheugen

zet gebackupte bestanden terug

en merk dat mijn harde schijf daar boven

nog redelijk werkt.. .

.

Formateren kan nog altijd!

Joling zingt ‘n duet met Rita Hovink.

Op Internet staat:
Laat Me Alleen is één van de droevigste nummers die de Nederlandse popgeschiedenis kent, maar wel beeldschoon. En ook best stemmig, zo voor de donkere decembermaand. Deze zangeres is 1979 op 35-jarige leeftijd overleden.

.

De één z’n dood is de ander z’n brood. Deze gedachte kwam bij me op bij ’t kijken naar 'Mooi weer de Leeuw' gisteravond. In m’n militaire diensttijd was ik werkzaam bij de Welzijnszorg. Op de kazerne moeten de kerels van rond de 20 jaar ‘nuttig bezig worden gehouden’. Ik had ’n winkeltje in de kantine. Daar verkocht ik lepeltjes, asbakken, bierglazen en nog meer van dat spul. Verder was ik verantwoordelijk voor de flipperkast en de jukebox. Ik moest dagelijks om half 8, in de kazernebioscoop opdraven voor de kaartjesverkoop.
Één keer per maand was er ’n soort bonte avond met goochelaars, circusartiesten en Nederlandse zangers en zangeressen. Vooral de zangeressen waren zeer geliefd bij de mannen. Jonge kerels, zoals Rob de Nijs, werden weggefloten. Meestal vond dat gedrag van mijn medesoldaten onbeschoft. Maar dit keer was ik ’t met ze eens. Ik moest de meeste artiesten afhalen op ‘t station in Eindhoven. Zo ook Rob de Nijs. Daar stond ie, ’n menke van 18 jaar. Zelf was ik 21. Hij vroeg, dat woord klopt niet, hij gebood me de koffers voor hem naar de klaarstaande jeep te dragen. Mijn antwoord was kort en duidelijk: Draag ze zelf maar!

Ik herinnerde me gisteravond bij ’t noemen van de naam Rita Hovink ook ’n optreden van haar in Veldhoven. Ze was ’n jaar of 18 en had ’n mooie stem. Ze is echter veel te jong gestorven, 35 jaar oud en ’t liedje ‘Laat me alleen’ wordt nog altijd in verband gebracht met haar einde. 't Liedje is echter lang voor haar ziekte op de plaat uitgebracht.

.

Groep 2a van de Kwir.

.

.

De eerste sneeuw!

,

.

Vannacht kwamen de sneeuwpoppen als bouwpakketten uit de hemel vallen. Lukas was al vroeg bezig de onderdelen te verzamelen.
.

Black November.

.

De herfst stemt melancholisch. De zomer is weer voorbij, de natuur toont haar ouderdom. Donkere wolken, striemende regen. Mijn wandeling kan niet doorgaan, m’n paraplu zou ’t niet overleven. Dus achter de computer. Op YouTube vond ik Black November. Als ik vandaag naar buiten kijk, voel ik me met de zanger verbonden.

.

Erik mag aftrappen!

Éen keer per jaar kiest 't bestuur van Wilhelmina 08 'n jeugdspeler uit. Dit jaar was dat Erik. Hij mocht vanmiddag de aftrap verrichten van de wedstrijd Wilhelmina 1 - NWC 1 uit Asten. De bal mocht hij houden. 't Was 'n hele belevenis voor hem. Tussen de de grote mannen van 't eerste elftal het veld oplopen in gezelschap van de trainer en de scheidsrechter. Oma had 't druk met filmen. Ik hoop deze week 'n foto op de site van Wilhelmina 08 te vinden en die in m'n blog te plaatsen.

Genieten!

Er huist in mij een droog skelet
wat beenderen, een ribbenkast
een puzzel in elkaar gezet
die hier en daar wat strammer past
.
het durft behoorlijk hard te kraken
als botjes draaien in hun kom
van ’s morgens al bij het ontwaken
de dokter noemt het ouderdom
.
ik noem het kunst, een soort talent
mijn innerlijke componist
mijn nek, mijn rug, mijn ledematen
elk bot in mij een instrument
als ’t kouder of als ’t vochtig is,
dan kraakt in mij een herfstsonate.

Gedicht uit de volkskrant.

of ....

Genieten met volle teugen

de tijd van moeten is voorbij

ik voel me helemaal vrij

Ik mag me nu echt verheugen ..

op m'n pensioen, een gouden tijd

'n tijd om van alles te beleven

genieten van dit leven

in gezondheid en vitaliteit.

Har

Kies 't gedicht dat 't beste bij je past!

Vergaderen!

Uit de Telegraaf:
Jaarlijks kan veel geld worden bespaard als mensen staand vergaderen. Dat blijkt uit onderzoek van TNO, dat het effect heeft gemeten van een vergadertafel die in hoogte verstelbaar is. Nu kost vergaderen in Nederland elk jaar 30 miljard euro. Maar dat kan 10 miljard minder zijn als iedereen staand zou vergaderen. Volgens de onderzoekers komt dat door tijdsbesparing: mensen die staand vergaderen komen veel sneller tot besluiten. TNO waarschuwt dat de vergadertafel wel verstelbaar moet zijn. De tafel kan dan worden aangepast aan de groepswens.
.
Har:

We onderzoeken in ons landje echt alles. Dat vergaderen duur is en erg lang duurt is allang bekend. Kijk maar op de zender Politiek 24. Daar zie je de 2de kamer uren zwetsen over overstekende zwijnen, gecastreerde biggen en ga zo maar door. Spoeddebatten aan de lopende band, waarin geklaagd wordt over verspilling van belastinggeld van de hardwerkende Nederlander. Wat kost één zo'n spoeddebatje? Ze zouden 't idee van 't TNO kunnen overnemen!
.
Ik weet echter nog 'n betere oplossing. Vergaderen staand maar dan op één been, je goeie been. Tweede voorstel: Vergaderen staand op één been, je slechte been. Voor de meeste Nederlanders is dat 't linkerbeen. Mijn eerste voorstel levert 'n extra besparing op van 6 miljard, 't 2de voorstel levert 10 miljard op. Dat is duidelijk. We kunnen niet lang op ons verkeerde been staan.
De beste oplossing is: Stop met vergaderen, dat scheelt 30.000.000.000 euro. Dat is ongeveer 2000 euro per Nederlander!!

Over enkele dagen is 't weer zo ver!

Ons land krijgt in december weer bezoek van de goedheiligman die volgens eigen zeggen al honderden jaren oud is en uitgerekend in guurste maand van het jaar moet ie z’n zwakke gestel verplaatsen van het warme Spanje naar ’t ‘ozelige’ Weert. Dat is niet goed voor de gewrichten. Om het nog wat erger te maken, komt de arme kerel ook nog eens per boot. En wat voor boot! Na een reis van dagen moet de goeie Sint ook nog na de aankomst op zaterdag, alle dorpen en steden van ons landje bezoeken. ‘t Geheugen is door zijn hoge leeftijd niet al te best meer, maar wij verwachten echter dat hij de namen van alle Nederlandse kinderen onthoudt, ik geef het je te doen. Na wat op krachten te zijn gekomen in het Sinterklaashuis op de Markt in Weert, ‘t voor enkele dagen omgebouwde gemeentemuseum, beklimt hij met z’n paard de spekgladde daken. En waarvoor? Om snoepgoed en cadeautjes door schoorstenen te mieteren. Ik zou zeggen, dit jaar gunnen we de ouwe man rust. We zorgen zelf voor de cadeautjes. Goed voor onze economie in deze barre tijden met dreigende werkeloosheid en dalende huizenprijzen. Met z’n allen naar Intertoys en Bart Smit en kopen maar!!

Vallende bladeren.

De herfst is ‘n prachtig seizoen, nog geen winter, maar wel overal bladeren op de grond, die knisperen onder je voeten. ’t Heeft vannacht hard gewaaid. De Louis Regoutstraat onder onze loggia, ligt er plotseling vol mee, van bruingeel tot rood. Op ’t nieuws meldt de NS dat ze voor gladheid kunnen zorgen op de rails. Wat ’n ellende jaarlijks bij de spoorwegen!
.

Onze woonkamer is gevuld met herfstkleuren.

Langzaam verdwijnen ze.

..

2008.

.

De haag achter de graven van Pap en Bart is verdwenen.

Het gazon op de graven is onaangetast. Ze liggen er nog.

.

2007.

.

De graven zijn verdwenen.

De afdrukken van de kruisen zijn nog vaag in de haag te zien.

Met 'n fotoprogramma heb ik de kruisen wazig in de heg gezet..
.

2006.

.

.

De graven van Pap en Bart zijn er nog.

Men zegt dat ze binnenkort geruimd moeten worden.

.

Heitse ligt er vredig bij!

.

Uit de krant van vandaag.

.

De onderwijsbonden beginnen vandaag met acties. Ze doen dat omdat er met de werkgevers geen afspraken zijn gemaakt om de werkdruk te verminderen.

Werkdruk, bestond die in de jaren 60 ook al?
We maakten toen heel veel uren per jaar. De vakanties waren korter. De grote vakantie begon op 1 augustus en eindigde op 1 september. Verder hadden we 'n week vrij rond de Kerst en Pasen. Dat was 't! Wel werden op kerkelijke dagen zoals Allerheiligen en Hemelvaart 'n dagje vrij gegeven. De onderwijzenden gingen dan naar de kerk om toezicht te houden bij de schoolkinderen. 's Zondags werd je ook in de kerk verwacht, met de fiets door weer en wind naar de verlaten school, die in de winter steenkoud was, want de koster stookte de kachel op vrije dagen niet op. Als je ook nog bij 't lof aanwezig moest zijn, bleef je over tot zowat 4 uur 's middags. Dan naar huis, 5 uur thuis, de zondag was zo goed als voorbij. Later moest ik daarna ook nog "goan vreije in 't Inj".
De kinderen gingen op alle dagen van de week naar school, behalve op de zondag. Ook de zaterdag was 'n schooldag. Als onderwijzer was de zondag geen vrije dag, de kerk eiste die dag op. Wat 'n werkdruk, zullen jullie denken. Vergeet 't maar. Geen stress, alles was gewoon. Je deed je werk en daarmee uit. Vergaderen was iets wat zo weinig mogelijk gebeurde. Schoolreisjes bestonden voor ons niet. Één keer per jaar naar Haelen, naar de missiedag op Aldenghoor en dat was 'n feest voor de kinderen.
Tussen de middag waren alle onderwijsgevenden, behalve diegenen die in Neer woonden, op school aanwezig. We aten onze boterham, de koffiekan was door de school ter beschikking gesteld. De koffie betaalden we zelf. Na 't boterhammetje kwamen de kaarten te voorschijn. Jokeren, pesten of toepen. Over onderwijs werd niet gesproken, de kaarten eisten je hele aandacht op! Zo gingen de eerste jaren voorbij en zover ik me nog herinneren kan, zonder veel geklaag. Iedere Nederlandse arbeider werkte zo, schafte zo.
Waar komt die werkdruk dan bij de tegenwoordige leraren vandaan? De leraren zouden vandaag tegen zichzelf moeten gaan staken. Wie vergadert er om iedere "sjietniks"? De leraren! Wie heeft 't onwijs druk met leuke dingen voor de kinderen? De leraren! Wie organiseert Sinterklaas, Kerst, Sint Maarten, Carnaval, excursies en schoolreisjes? De leraren! Wie gaat naar de toernooien? De leraren! Wie zitten er in de werkgroepen die veel moeten vergaderen en plannen om deze buitenschoolse activiteiten te kunnen organiseren? De leraren!!
De bonden van de leraren hebben uitgevonden hoe je de werkdruk kunt verminderen. Minder lesuren en meer loon! Wie bedenkt er nou zoiets? De leraren!
.
Har, je bent 'n ouwe z.., 'n zeurkous! Je moet toch begrijpen dat jouw verhaaltje niet meer in deze tijd past. Geniet jij maar van je pensioentje en bemoei je niet meer met 't onderwijs. Begrepen? Begrepen!!

Haal de oude methodes uit de kelder!

Uit de Telegraaf:

Gerenommeerde professoren, psychologen en onderwijzers gaan zelf een volledig uitgewerkte rekenmethode voor leerlingen van de basisschool ontwikkelen.

Enkele reacties:
Eindelijk!! Mijn zoon zit nu in groep 8 en ik erger me mateloos aan de manier hoe er nu wordt gerekend. Staartdelingen, breuken, allemaal op een achterlijke manier. Hoe moet dat als hij volgend jaar wiskunde krijgt. Zo heb je toch geen basis?
Een goede rekenmethode kost helemaal niets!!! Gewoon de methode aanhouden zoals deze zo'n 30 to 40 jaar geleden werd gehanteerd en iedereen in Nederland kan weer rekenen. Ongelooflijk dat hier weer een commissie voor moet worden opgezet, een soort van werkverschaffing lijkt het wel.
Ik heb 30 jaar geleden uitstekend leren rekenen. Wellicht handig om gewoon de oude boeken er weer bij te halen en oude lesmethodes. Die werkten prima. Die commissie kan dus opgedoekt worden.
De OnderwijsInspectie moest zich doodschamen. Zij hebben de invoering van Realistisch Rekenen gestimuleerd! Sinds wanneer heeft een huidige inspecteur verstand van didactiek? Ik dacht dat ik dat had, met 'n opleiding (Oude) KWEEKSCHOOL ! !

In Panheel moeten ze op 'n houtje bijten!

Leerke Ven Panheel.

De bever is één van de grootste knaagdieren van Europa. Hij is goed aangepast aan een leven in het water. Tussen de tenen van de achterpoten zitten zwemvliezen. De haren van zijn vacht zitten zo dicht op elkaar dat er geen water bij zijn huid kan komen en zijn oren en neusgaten kan hij afsluiten. Bevers zijn planteneters. Hij eet veel kruiden en planten en voor de rest boomschors, dat eet hij 't hele jaar door. Om dit te kunnen eten moet hij de bomen omknagen. Een bever knaagt per jaar tussen de 45 en 70 bomen om aan zijn boomschors te komen.

Ook de jongens zetten hun tanden erin!

Iedereen kan 't!

Ik kijk minder naar ’t journaal, ’t journaal maakt mij somber. Ik heb 't één en ander veranderd in mijn kijkgedrag. Ik kijk nu heel selectief, ik neem niet alles in me op. Net als bij ’t eten, ’n beetje van dit en ‘n beetje van dat. Niet te veel van ’n bepaalde stof nuttigen en zo is het ook met het consumeren van het nieuws. Ik laat niet alles meer tot mij doordringen zoals eerst. Ook op de TV, de radio en in de krant vind ik "smakelijk" aangenaam nieuws. Nog niet zolang geleden kon ik wel huilen bij de beelden die ik zag op de TV. Dat doe ik nu niet meer. Ik sla zoveel mogelijk ellende over. Ik maak mezelf wijs dat er de laatste tijd veel minder nieuws is.Het leven is zo slecht nog niet.

Voor 't slapen gaan!

.

Het was bijna middernacht
toen ik aan mijn kleinkinderen dacht
Fijn om ze te hebben, dat is waar,
Maar welke toekomst ligt er voor hun klaar.

.
Ik vraag me af, waar gaat 't naar toe,
ik ga slapen, ik ben moe.
Ik heb als opa maar één wens
dat ze opgroeien tot 'n gelukkig mens!

Groep 7 van Basisschool 't Dal

.

.

Erik vind je helemaal rechts op deze foto!
.

Foto's op de site van Wilhelmina 08

.

.

Terug naar de zee!

.

Onze voordeelurenkaart vertelde me gisteren dat ik moest gaan treinen. Één reis was bijna verlopen. Meestal gaan we richting zee en zo ook deze keer. Niet naar Vlissingen maar naar Hoek van Holland. Waarom naar dit uiteinde van Nederland? Begin jaren 50 heb ik op die plek voor 't eerst de zee gezien. Ik herinner me dat de trein vlakbij de zee stopte. Vanaf 't perron, over 'n duin en daar was ze.

Gistermorgen was 't fantastisch weer, dus naar 't station. Eerst naar Rotterdam en vandaar, met 'n sprinter, naar Hoek van Holland. Dit is de eindbestemming, klonk uit de luidspreker. Er was veel veranderd in die 50 jaren. 't Eerste wat me opviel was dat de zee niet meer op dezelfde plaats lag. We moesten nu 45 minuten lopen. Wij, waterbouwkundige Nederlanders, hebben weer 'n stuk van de zee in land veranderd. Gelukkig was 't strand was nog hetzelfde. Ook de meeuwen, de schelpen en de dikke rotsblokken langs de pier. Aan die stenen zit 'n soort handvat, dat was toen in de 50-jaren ook 't geval.

Beukenlaan 2 Neer. Hier heb ik 't ontworpen!

Deze week had ik grote problemen met m'n computer. Windows verzocht me om te updaten. Tijdens die procedure kon ik gewoon doorwerken. Ik ging op dat verzoek in, zoals vele keren tevoren. Maar dit keer ging 't fout. Na 'n uur bemerkte ik dat de computer nog steeds bezig was. Hij bleef op één punt hangen. Na nog 'n uur gaf windows 't op en meldde me dat de update maar gedeeltelijk gelukt was en er kans was dat 't systeem problemen kon krijgen. En die kreeg ik! In zulke gevallen roep ik Frank. Hij kwam tot de volgende conclusie: Copieer alle eigen gegevens naar de externe harde schijf, Noteer alle programma's die je wil behouden, dan formateer ik de interne harde schijf. Later zetten we alles weer netjes op de computer.

Godzijdank hoef ik die dingen niet meer zelf te doen. Ik zou 't trouwens ook niet meer kunnen. Ik merk dat ik veel van die gecompliceerde handelingen niet meer beheers. Vroeger kon ik iemand per telefoon helpen met problemen. Men stond toen verstomd dat ik die handelingen blind kon doorgeven. Ik word niet alleen lichamelijk oud maar ook geestelijk takel je af.

De computer doet weer prima. Ik herinnerde me eergisteren dat ik van die computer hierboven, de harde schijf bewaard heb en die moet ergens in 't fietsenhok liggen. Wat stond nog op die schijf? Voor Frank geen probleem en ik heb weer wat te doen. Gisteren heb ik rondgesnuffeld en vond al enkele aardige dingen waar ik mee aan de slag kan.

Als voorbeeld die volgende afbeelding:

Links op m'n blog staat 't logo van de H. Hartschool. 'n Hart met in cirkelvorm geplaatst de H en de S. Dat logo heb ik in de 80-er jaren ontworpen en stond toe op alle schooldocumenten en op alle jubileumboeken. In de 90-er jaren verscheen in 't Neerse weekblaadje "Ons eigen Nieuws" bovenstaand tekeningetje. Ook verenigingen kregen van die simpele plaatjes. Ik was not amused met die ontwikkeling en toen ze op school dat ding als logo gingen gebruiken was voor mij de maat vol. Ik heb getracht uit te leggen dat die afbeelding je reinste kitsch was. Tot 2002 heeft dat "logo" dienst gedaan als logo van de H. Hartschool. Jullie begrijpen nu ook waarom ik m'n eigen logo op m'n Blog heb staan en dat zolang ik blog blijft dat er staan!! Ik dank Microsoft voor de vastgelopen update.

Kermisvrijdag!

.

.
Isa's eerste kermis.

Ze is nergens bang voor.

Dat wordt unne echte Wieërter kermisgenger!

Kermis

Op deze zonnige septembervrijdag
zie ik vanmorgen kinderen met hun juf
wandelen over de kermis, want die is weer in de stad.
Vanavond om zeven uur draait ‘t rad, botsen de auto’s,
zweeft de molen en gilt ‘t spookhuis.

De politie en stadswachten doen dan hun rondjes,
op zoek naar raddraaiers en verdwaalde kinderen.
De dag van vandaag, voor de één een gewone dag,
maar voor de kermisbezoekers, het ultieme geldverslindende vermaak ....

’t Is buiten frisjes, maar de zon schijnt en die is gratis.....!

't Eeuwige leven!

. .

Ik heb me voorgenomen om eeuwig te leven.

Tot nu toe gaat dat goed.

.
Je kunt je eeuwigheid moeilijk voorstellen

tenzij je al eens 'n hele opera hebt uitgezeten.

.
In de verveling beleef je

‘n fragment van de eeuwigheid.

Oos kieperke!

Erik krijgt iedere week 'n half uur keeper-training. Zijn trainer is de keeper van 't eerste elftal van Wilhelmina 08. Ook Lukas wil keeper worden. Hij heeft pas nieuwe handschoenen gekregen. 'n Gedichtje voor beide kiepertjes:

Het krokodillen-elftal

is altijd goed in vorm.

Hun aanval is geweldig,

hun schoten zijn enorm.

.
De keeper neemt een zweefduik

en vangt ze met z’n bek

na afloop van de wedstrijd

zijn alle ballen lek.

Een sprookje. 'n Meester van 67 vertelt!

Vlak voor de laatste grote oorlog was er 'n land waar veel ontevreden men- sen woonden. Ze mopperden over geld en werk. Er kwam toen 'n man die zei dat hij dat wel zou oplossen. Er waren in dat land toen mensen die er wat anders uitzagen en ze vierden hun zondag op zaterdag. De man zei dat die mensen de schuld waren van alles wat er niet goed was. Hij liet zelfs filmpjes maken waarin vieze ratten liepen. Dat waren die stoute mensen. Alles was niet goed ging, lag aan die mensen. De man zei, we moeten ze streng straffen en stuurde ze naar 'n hele strenge gevangenis. Daar moesten ze heel hard werken en kregen heel weinig en vies voedsel. Als ze ziek werden, kwam er geen dokter. Ze gingen bijna allemaal dood. Ook kleine kinderen moesten mee naar die gevangenis. Die stoute man zei dat hij ze allemaal zou uitgummen, in dat land heette dat "ausradieren". Toen begon er 'n heel erge oorlog en bommen maakten 't hele land kapot.

Dat is geen leuk sprookje! Vinden jullie dat 'n leuke man? Ik denk 't van niet! Is dat sprookje echt gebeurd? Ja, hoor en 't kan weer gebeuren!

Dus lieve kindertjes, luister niet naar zulke stoute mannen!

Niks als wind!

Holland kwam in de 17de eeuw in contact met de tulp. De bloem zag je toen veel in de Turkse tuinen. Aan het Franse hof was de tulp al langer populair. De handel in tulpen werd een ware rage. Er brak zelfs een tulpenmanie uit. Tulpenbollen werden voor duizenden guldens verkocht. De windhandel in tulpen stortte in 1637 in. De tulpencrisis!!

.
Gisteren verdween op de Amerikaanse beurs 600.000.000.000 dollar . Wat was dat voor geld? ’t Waren papieren met daarop ’n naam (bv. Lehman Brothers) en ’n bedrag, dus gewoon ’n stukje papier. In de 17de eeuw had je tenminste nog ’n tulp.

10 Jaar ....

Vóór Google schreven mensen elkaar brieven, zochten iets op in ’n encyclopie, gingen naar de bieb en waren bezig met nog meer van zulke omslachtige bezigheden. Hennie wilde gisteren weten wanneer de wintertijd dit jaar begint. Google antwoordde: 26 oktober 2008. Hoe laat vertrekt de sneltrein naar Eindhoven? Ook dat weet Google en hij vertelt me ook nog wat dat reisje kost Hij kent zelfs Har Kierkels, Mia Slabbers m’n moeder, Wiel Kierkels m’n vader. Maar m’n buurvrouw kent hij niet! Ik moet haar eerst op Internet plaatsen, hoe meer hoe beter! Zou ik haar daar Mia noemen, terwijl ze eigenlijk Truus heet, Truus Janszen zou Google niet vinden. Wel duizenden Truusse en vele Janszense, misschien ook 'n enkele Truus Janzsens, maar niet m'n buurvrouw. Google is niet altijd betrouwbaar. Alles wat ik in m’n blog beweer, geeft hij weer of klopt of niet. Ben daarom niet te goedgelovig!

Guido, lid van 't Naers peleton.

.
Fietsen is bij uitstek de sport,
waar je sterker van wordt.
Zit niet met wind, modder en regen,
geniet ervan en kan er tegen.

.

De tocht ging naar de Duitse Eifel, 'n tocht van 140 km met een kleine 20 km klimwerk.

Lang zal ze laeve! Lang zal ...

.

.
Ieërgistere is Hennie 66 joare gewoare.

Ich bun 67 en 'n hieel get oajer.

Neet allein kwa laeftieëd

mer veural kwa kop.

Ich kan det 't beste weite,

ich hub dae al 67 joar

op miene nek stoan.

Zek noe zelf, afgezeen van die paar frunsele

Nog altieëd aeve jonk!!

Ich dink det ich get mieër

in 't plat goan sjrieve!.

Har van Wiel van Driek.

.

Dees pasfoto is sjplinternuuj. Hennie haet die vandaag loate make, want de pas waas verloupe.

En elk jaar gebeurt 't weer!

Ik zit op mijn balkon en kijk om me heen.De wingerd begint aan zijn herfstkleuren. De kastanjebomen aan de overzijde van de gracht verliezen al behoorlijk veel bladeren. Beneden me gonst de wereld. Op ’t station, onzichtbaar door de bomen van de Louis Regoutstraat, deelt ’n bekende vrouwenstem mee: De trein van 17 uur 25 heeft 10 minuten vertraging. Eén voor één fietst de werkende bevolking naar huis. Het gelach van kinderen verstomt als ze de hoek om lopen. Ik kijk omhoog en zie enkele bewegende stippen: vliegtuigen op weg naar een voor mij onbekende bestemming. Het geraas van auto's neemt af en gaat over in een gebrom. Tegenover mij vechten kraaien om ‘n slaapplaats. Eenden vliegen op uit de gracht, twee vrouwen aan de overkant van de gracht laten hun hondjes uit. Ik neem nog een slok uit mijn wijnglas. Langzaam komt de avond binnen. De rust keert weer in Weert. Hennie steekt wat theelichtjes aan. ‘’t Is lekker boete, loate we er nog mer get van profitere!’

KVW Neer 2008

Anne ....

Vlekje weggewerkt!

.

Tjeu stuurde me vanmiddag deze foto van Anne. Aan 't begin van 't nieuwe schooljaar maakt hij nieuwe foto's voor de verjaardagskalender op de schoolsite. Anne was enkele dagen voor de eerste schooldag met de fiets gevallen. De schaafwond op haar wang heb ik zo goed mogelijk verwijderd.